Zakończenie drugiego etapu prac związanych z renowacją legendarnego „Ogórka”

Jelcz 043 czyli legendarny „Ogórek” to autobus, który swój ogólnopolski przydomek zawdzięczał charakterystycznemu kształtowi nadwozia. Właśnie takim „Ogórkiem” 26 sierpnia 1981 roku Tomasz Surowiec zablokował bramę zajezdni autobusowej przy ul. Grabiszyńskiej, rozpoczynając tym samym strajk we Wrocławiu.

 

9 czerwca br. o godzinie 10:00 na terenie zajezdni MPK przy ul. Obornickiej spotkali się  wszyscy partnerzy projektu „Drugie życie Ogórka”, by wspólnie odebrać drugi etap prac związanych z renowacją legendarnego autobusu. W zorganizowanej z tej okazji konferencji udział wzięli przedstawiciele Centrum Historii Zajezdnia, MPK, JELCZ Sp. z o.o.,  Politechniki Wrocławskiej oraz NSZZ „Solidarność”. Spółkę JELCZ reprezentował Członek Zarządu Dominik Gerbszt.

 

Podczas spotkania przedstawiono szczegółowo stan prac związanych z renowacją. Zaprezentowano również barwę lakieru, jaki będzie zdobił Jelcza. W zakończonym etapie renowacji zostały wykonane elementy szkieletu dachu, szkieletu ścian oraz nadkoli, przeprowadzona została renowacja listew zewnętrznych, błotników odbudowa zawieszenia i układu napędowego, renowacja elementów wyposażenia pojazdu, a zakupiony silnik został poddany renowacji i przeszedł szereg badań na Politechnice Wrocławskiej.

 

Spółka JECZ, w ramach lokalnej promocji projektu, w ostatnich tygodniach wsparła organizację konkursu plastycznego „Ogórkiem w świat” realizowanego przez Miejsko-Gminne Centrum Kultury w Jelczu-Laskowicach  we współpracy z Centrum Kultury „Zajezdnia”. Konkurs cieszyły się ogromnym zainteresowaniem lokalnej społeczności, a nagrody zostały rozdane w ramach imprezy pn. „Bajkowy Dzień Dziecka” realizowanej w dniu 1 czerwca 2021r.

***

Pierwszy egzemplarz Jelcza 043 został wyprodukowany w jelczańskich zakładach ponad 60 lat temu. Powstał na bazie licencji na międzymiastowy autobus Skoda 706 RTO. Źródłem napędu był czechosłowacki diesel Skoda 706 RT o pojemności 11 l. Jednostka generowała moc 160 KM i sprzęgana byłą z ręczną, pięciostopniową, niezsynchronizowaną, skrzynią biegów. W konstrukcji zawieszenia zastosowano dwie sztywne osie (z tyłu sztywny most) na resorach piórowych wpieranych przez amortyzatory ramieniowe. Wóz mógł się pochwalić układem kierowniczym (oczywiście z przekładnią ślimakową) ze wspomaganiem. Gotowy do drogi Jelcz 043 legitymował się masą własną 8,7 tony. W klasycznej – międzymiastowej – odmianie pomiędzy osiami montowane były pojedyncze, otwierane ręcznie drzwi. Drugie znajdowały się na tylnym zwisie. Pojazd wyposażono też w osobne drzwi kierowcy. Wnętrze pomieścić mogło do 42 pasażerów na miejscach siedzących (obite dermą ławeczki) i dodatkowych 10 na miejscach rozkładanych. Pasażerowie mieli też do dyspozycji skromne bagażniki podłogowe i aluminiowe półki na bagaż podręczny w kabinie. O komfort dbały dwa otwierane okna dachowe, przesuwne “lufciki” okien bocznych oraz dwie nagrzewnice. Autobus przez wiele lat był widoczny na polskich drogach. Ostatnie egzemplarze opuściły fabrykę w 1986 r. Do dziś „Ogórek” uznawany jest za kultowy pojazd polskiej motoryzacji.

Fot. Centrum Historii Zajezdnia / Sebastian Górecki